คุณอาของหนู & นังหนูของอา
เพียงครั้งแรกทีพบหน้า นังหนู ลูกสาวเพื่อนสนิท เขาก็หลงเสน่ห์เธอจนลืมมองสังขารตัวเอง คิดจะคว้าเด็กรุ่นราวคราวลูกมาทำเมีย เฝ้าฟูมฟัก สอนวิชามาร สุดท้าย...กลับต้องจากกันเพียงเพราะคำขอ 'ปล่อยลูกสาวผมไป'
ผู้เข้าชมรวม
7,324
ผู้เข้าชมเดือนนี้
11
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
คุณอาของหนู & นังหนูของอา
นิยายรักครบรส ทั้งโรมานซ์ โรแมนติก ดราม่า คอมเมดี้
ภายใต้นามปากกา : เธียร์ [ทิพย์ วรมัน : ภิรมมณีย์]
เปิดเรื่องไว้ ณ วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ.2566
“สวัสดีเซี่ยงไฮ้ ตอนนี้เวลา 16.30 น. ตามเวลาในประเทศจีน”
“ฉัน ชลัช อายุสิบแปด…ย่าง…สิบเก้าปี เพิ่งเรียนจบมัธยมปลาย ยังไม่มีแพลนเรียนต่อมหา’ลัยไหน ฉันตัดสินใจมาเซี่ยงไฮ้เพื่อมาตามหาพ่อ รู้นะว่าน้ำเน่าแต่นั่นแหละ ชีวิตฉัน แน่นอนฉันไม่ได้เห็นหน้าพ่อมาหลายปี เหมือนพ่อตั้งใจจะทิ้งให้ฉันกลายเป็นเด็กกำพร้า อ้อ! พ่อฉันชื่อ ‘ชลิต’ ช.ช้างเหมือนกัน แต่พ่อฉันมีพรสวรรค์ที่โดดเด่นอย่างหนึ่งคือ ทำอาหารอร่อยมาก จากแรงงานเลยจับพลัดจับผลูมาเป็นพ่อครัวมือทองของภัตตาคารอาหารไทย ที่มีมาเฟียสัญชาติไทยคุมอยู่”
“ที่นี่แหละ ฉันมาตามที่อยู่นี้ ถูกแล้ว ถ้าหลังจากนี้ฉันหายตัวไป ถูกจับถ่วงน้ำ ถูกตัดแขนตัดขาหรือตายแบบมีปริศนา ไม่ต้องสืบ เบาะแสทั้งหมดอยู่ที่นี่รวมถึงตัวฆาตกรด้วย”
“ปล. บันทึกไว้เป็นหลักฐาน อย่าลืมนะเพื่อนๆ ถ้าฉันเป็นอะไรไป ช่วยตามหาฉันด้วย...จาก ชลัช สาวน้อยผู้น่าสงสาร ผู้ถูกพ่อบังเกิดเกล้าทอดทิ้งให้โดดเดี่ยวเดียวดาย”
การเดินทางของ ‘ชลัช’ สู่เมืองจีน สิ่งเดียวที่เธอต้องการคือขอแค่ได้เจอพ่อ แต่ใครจะรู้ละว่า เธอจะมาเจอเนื้อคู่ที่นี่
ดีฟ หวัง หนุ่มลูกครึ่งไทย-จีน ผู้ชายที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ ครั้งแรกที่เห็นชลัช เขาส่งเธอขึ้นทำงานบนชั้นวีไอพี
ความใกล้ชิด นิสัยยียวน กวนประสาทของนังหนูคนนี้ทำชีวิตที่แสนเบื่อหน่ายของเขามีความหมาย
เลี้ยงต้อย !! คำนี้จึงผุดขึ้นมาในหัว เขาจะทำให้เธอเป็นนางมารด้วยวิชามาร ฟูมฟักเธอให้พรั่งพร้อม โดยไม่เผื่อใจเลยว่า
สุดท้ายแล้วเขาต้องปล่อยมือนังหนูไปด้วยหัวใจที่แสนปวดร้าว
ขออนุญาติเปิดเรื่องไว้ก่อนนะคะ
เขียนถึง 50% เมื่อไหร่จะลงให้อ่านเพราะไม่อยากให้ขาดตอน เผื่อสมองตัน เขียนอะไรไม่ออกด้วยค่ะ
ปล. เรื่องนี้ ไรท์ตั้งใจทำเล่มเพื่อเป็นที่ระลึกถึงคนๆ หนึ่ง
ผลงานอื่นๆ ของ เธียร์ ภิรมมณีย์ ทิพย์ วรมัน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เธียร์ ภิรมมณีย์ ทิพย์ วรมัน
ความคิดเห็น